Impact of diabetes on the severity of liver disease.
Hickman IJ, Macdonald GA.
Am J Med. 2007; 120:829-34
Yπεύθυνη επιλογής και προώθησης: Αναστασία Θανοπούλου
Πρόκειται περί εξαιρετικά ενδιαφέρουσας ανασκόπησης από Αυστραλούς συγγραφείς στην οποία αναφέρονται τα εξής: O επιπολασμός του διαβήτη τύπου 2 είναι υψηλότερος σε ασθενείς με ηπατικές νόσους, όπως είναι η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος, οι χρόνιες ηπατίτιδες, η αιμοχρωμάτωση, η αλκοολική ηπατική νόσος και η κίρρωση. Η ανάπτυξη διαβήτη σε ασθενείς με κίρρωση είναι γνωστή, αλλά αναδύονται συνεχώς στοιχεία ότι η ανάπτυξη χρόνιας ηπατικής νόσου και η πρόοδος προς κίρρωση μπορεί να συμβεί μετά τη διάγνωση του διαβήτη και ότι ο διαβήτης παίζει ρόλο στην έναρξη και την εξέλιξη της ηπατικής βλάβης. Το άρθρο προσφέρει επίσης στοιχεία για τους πιθανούς μηχανισμούς μέσω των οποίων ο συνυπάρχων διαβήτης επιδεινώνει την πρόοδο της ηπατικής ίνωσης, καθώς και για την επίδραση της παχυσαρκίας και της αντίστασης στην ινσουλίνη στην τελική έκβαση.
Πρόκειται περί εξαιρετικά ενδιαφέρουσας ανασκόπησης από Αυστραλούς συγγραφείς στην οποία αναφέρονται τα εξής: O επιπολασμός του διαβήτη τύπου 2 είναι υψηλότερος σε ασθενείς με ηπατικές νόσους, όπως είναι η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος, οι χρόνιες ηπατίτιδες, η αιμοχρωμάτωση, η αλκοολική ηπατική νόσος και η κίρρωση. Η ανάπτυξη διαβήτη σε ασθενείς με κίρρωση είναι γνωστή, αλλά αναδύονται συνεχώς στοιχεία ότι η ανάπτυξη χρόνιας ηπατικής νόσου και η πρόοδος προς κίρρωση μπορεί να συμβεί μετά τη διάγνωση του διαβήτη και ότι ο διαβήτης παίζει ρόλο στην έναρξη και την εξέλιξη της ηπατικής βλάβης. Το άρθρο προσφέρει επίσης στοιχεία για τους πιθανούς μηχανισμούς μέσω των οποίων ο συνυπάρχων διαβήτης επιδεινώνει την πρόοδο της ηπατικής ίνωσης, καθώς και για την επίδραση της παχυσαρκίας και της αντίστασης στην ινσουλίνη στην τελική έκβαση.