Από του στόματος δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη: ένα αξιόπιστο εργαλείο για την πρώιμη ανίχνευση διαταραχών του μεταβολισμού της γλυκόζης σε ασθενείς με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου στην κλινική πράξη.

Διαταραχές του μεταβολισμού της γλυκόζης που δεν έχουν προηγουμένως ανιχνευτεί είναι συνήθεις σε ασθενείς με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΟΕΜ). Εκτιμήθηκε το κατά πόσον η πρώιμη κατάταξη των ασθενών με ΟΕΜ με βάση την από του στόματος δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη (OGTT) σε φυσιολογικούς, έχοντες IGT και έχοντες σακχαρώδη διαβήτη είναι αξιόπιστη μακροχρόνια (δηλαδή σε επανειλημμένες δοκιμασίες σε βάθος χρόνου). Εκατόν είκοσι δύο ασθενείς ταξινομήθηκαν με βάση την OGTT. Η ταξινόμηση έγινε τρεις φορές: πριν την έξοδο από το νοσοκομείο, σε 3 και 12 μήνες. Κατά την έξοδο, 34, 31, and 34% ταξινομήθηκαν ως έχοντες φυσιολογική ανοχή στη γλυκόζη, IGT ή σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 αντίστοιχα. Το 93% όλων των ασθενών που ταξινομήθηκαν ως έχοντες σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 κατά την έξοδο ταξινομήθηκαν πάλι στην κατηγορία του διαβήτη (ν = 27) ή της IGT (ν = 12) και μετά 12 μήνες. Η συμφωνία μεταξύ των OGTT κατά την έξοδο, στους 3 και στους 12 μήνες είχε τιμή kappa = 0.35, P < 0.001 και kappa = 0.43, P < 0.001, αντίστοιχα. Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το αποτέλεσμα μίας OGTT που διενεργείται σε ασθενείς με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου κατά την έξοδο από το νοσοκομείο μας πληροφορεί αξιόπιστα για την μακροχρόνια κατάσταση των ασθενών όσον αφορά στο μεταβολισμό της γλυκόζης.

Σημείωση μεταφραστή: Η σχέση του διαβήτη με το ΟΕΜ, αλλά και του ΟΕΜ με το διαβήτη είναι τεκμηριωμένη. Η μελέτη αυτή είναι η πολλοστή τα τελευταία χρόνια που δείχνει ότι παρότι το ΟΕΜ αφευαυτού προκαλεί υπεργλυκαιμία (άλλωστε η ανεύρεση υψηλής τιμής γλυκόζης αποτελούσε στο παρελθόν διαγνωστικό κριτήριο ΟΕΜ) πιθανώς να είναι σκόπιμη η πρώιμη ανίχνευση ύπαρξης διαταραχών του μεταβολισμού της γλυκόζης σε εμφραγματίες, με σκοπό ταχύτερη ολομέτωπη θεραπευτική τους αντιμετώπιση.