A. Talaei, M. Siavash, H. Majidi, A. Chehrei
International Journal of Food Sciences and Nutrition 2009; 60(S5): 71-76
Yπεύθυνη επιλογής και προώθησης: Αναστασία Θανοπούλου
Στη εισαγωγή οι συγγραφείς αναφέρουν ότι παρά την πληθώρα των θεραπευτικών δυνατοτήτων, η επώδυνη διαβητική νευροπάθεια αποτελεί ακόμα συχνή και δύσκολα αντιμετωπιζόμενη επιπλοκή του διαβήτη. Οργάνωσαν μία τυχαιοποιημένη, απλά τυφλή μελέτη, με σκοπό να συγκρίνουν την αποτελεσματικότητα της παρεντερικώς χορηγουμένης βιταμίνης B12 μ΄ αυτήν της νορτριπτυλίνης ως προς την βελτίωση του πόνου, των παραισθησιών, της καυσαλγίας, των νυγμωδών αλγών και των λοιπών συμπτωμάτων της επώδυνης διαβητικής νευροπάθειας. Συγκρίθηκαν επίσης και οι μεταβολές στις παραμέτρους αγωγής των νεύρων μετά τη θεραπεία μεταξύ των δύο θεραπειών. Μελετήθηκαν 2 ομάδες ατόμων, συνολικά 100 άτομα. Πενήντα έλαβαν νορτριπτυλίνη και 50 βιταμίνη B12. Μετά τη θεραπεία, η ένταση του πόνου μειώθηκε κατά 3,66 μονάδες σε οπτική κλίμακα στην ομάδα της βιταμίνης B12 και κατά 0,84 μονάδες σε οπτική κλίμακα στην ομάδα της νορτριπτυλίνης (P<0.001). Ομοίως, οι παραισθησίες μειώθηκαν κατά 2,98 μονάδες έναντι 1,06 μονάδες (P<0.001) και οι αιμωδίες κατά 3,48 μονάδες έναντι 1,02 μονάδες (P<0.001) στις ομάδες αντιστοίχως. Δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στην αντίληψη των δονήσεων, της θέσης, των νυγμών από βελόνα, ούτε μεταβολές στις παραμέτρους αγωγής των νεύρων μεταξύ των δύο ομάδων. Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η βιταμίνη B12 είναι πιο αποτελεσματική στη θεραπεία της επώδυνης διαβητικής νευροπάθειας απ’ ότι η νορτριπτυλίνη.
Σημείωση του μεταφραστή: Στη χώρα μας κυκλοφορεί και χρησιμοποιείται η αμιτρυπτιλίνη, με ικανοποιητικά μέχρι τώρα αποτελέσματα. Ασφαλώς είναι ευχάριστο να υπάρχουν ενδείξεις ότι ένα ασφαλές κατά τεκμήριο σκεύασμα είναι πιο αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση μιας δύσκολης κατάστασης από ένα φάρμακο. Μένει αυτό να αποδειχθεί σε μεγαλύτερες και καλύτερα σχεδιασμένες μελέτες.