Lee CG, Ciarleglio A, Edelstein SL, Crandall JP, Dabelea D, Goldberg RB, Kahn SE, Knowler WC, Ma MT, White NH, Herman WH; Diabetes Prevention Program Research Group. Prevalence of Distal Symmetrical Polyneuropathy by Diabetes Prevention Program Treatment Group, Diabetes Status, Duration of Diabetes, and Cumulative Glycemic Exposure. Diabetes Care. 2024 Mar 19:dc232009. doi: 10.2337/dc23-2009. Epub ahead of print. PMID: 38502874.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ΣΚΟΠΟΣ
Η μελέτη Diabetes Prevention Program (DPP) ήταν μια τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη που πραγματοποιήθηκε το διάστημα 1996 – 2001 και συνέκρινε την εντατική παρέμβαση στον τρόπο ζωής με τη χορήγηση μετφορμίνης και τη χορήγηση εικονικού φαρμάκου σε μια ομάδα 3.234 ατόμων που εμφάνιζε υψηλό κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη [1]. Η αλλαγή στον τρόπο ζωής περιελάμβανε σαφώς καθορισμένους στόχους απώλειας βάρους και σωματικής δραστηριότητας, προπονητές του τρόπου ζωής (lifestyle coaches) και εντατική παρακολούθηση [1]. Με την ολοκλήρωση της μελέτης DPP, οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν στη μη παρεμβατική μελέτη του προγράμματος πρόληψης διαβήτη (Diabetes Prevention Program Outcomes Study, DPPOS) [2].
Σκοπός της παρούσας ανάλυσης ήταν η αξιολόγηση των συσχετίσεων μεταξύ της περιφερικής νευροπάθειας και της αγωγής κατά την τυχαιοποίηση στη μελέτη DPP, της κατάστασης και της διάρκειας του διαβήτη και της αθροιστικής γλυκαιμικής έκθεσης περίπου 21 χρόνια μετά την τυχαιοποίηση της μελέτης DPP.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ
Στη μελέτη DPP, άτομα με υψηλό κίνδυνο για εμφάνιση διαβήτη τυχαιοποιήθηκαν σε εντατικοποιημένο τρόπο ζωής, μετφορμίνη ή εικονικό φάρμακο με στόχο την πρόληψη του διαβήτη. Μετά το πέρας της μελέτης, η χορήγηση μετφορμίνης συνεχίστηκε, το εικονικό φάρμακο διακόπηκε και ο εντατικοποιημένος τρόπος ζωής παρέχονταν με τη μορφή εξαμηνιαίων ομαδικών μαθημάτων σε όλους τους συμμετέχοντες. Τα συμπτώματα και τα σημεία της περιφερικής νευροπάθειας αξιολογήθηκαν σε 1.792 συμμετέχοντες κατά τον 17ο χρόνο της μελέτη DPPOS. Χρησιμοποιήθηκαν μοντέλα πολυπαραγονικτής ανάλυσης για την αξιολόγηση των συσχετίσεων της περιφερικής νευροπάθειας με την ομάδα θεραπείας, την κατάσταση και τη διάρκεια του διαβήτη και τη αθροιστική γλυκαιμική έκθεση.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Στα 21 χρόνια μετά την τυχαιοποίηση της μελέτης DPP, το 66% των ατόμων είχαν διαβήτη. Ο επιπολασμός της περιφερικής νευροπάθειας δεν διέφερε ανάλογα με την αρχική τυχαιοποίηση (21,5%, 21,5%, 21,9%, για τον εντατικοποιημένο τρόπο ζωής, τη μετφορμίνη και το εικονικό φάρμακο, αντίστοιχα). Επίσης, ο επιπολασμός της περιφερικής νευροπάθειας ήταν ελαφρώς χαμηλότερος για όσους διατρέχουν κίνδυνο διαβήτη (19,6%) έναντι εκείνων με διαβήτη (22,7%) και συσχετίστηκε με μεγαλύτερη διάρκεια διαβήτη και τη HbA1c (τιμές P <0,001).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η πιθανότητα εμφάνισης περιφερικής νευροπάθειας ήταν παρόμοια σε όλες τις ομάδες θεραπείας στη μελέτη DPP. Επίσης, η πιθανότητα εμφάνισης περιφερικής νευροπάθειας ήταν υψηλότερη στα άτομα με διαβήτη, με μεγαλύτερη διάρκεια διαβήτη και υψηλότερη αθροιστική γλυκαιμική έκθεση. Η παρέμβαση στον τρόπο ζωής μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα οφέλη στην εμφάνιση περιφερικής νευροπάθειας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Diabetes Prevention Program Research, G., The Diabetes Prevention Program (DPP): description of lifestyle intervention. Diabetes Care, 2002. 25(12): p. 2165-71.
- Diabetes Prevention Program Research, G., Long-term effects of lifestyle intervention or metformin on diabetes development and microvascular complications over 15-year follow-up: the Diabetes Prevention Program Outcomes Study. Lancet Diabetes Endocrinol, 2015. 3(11): p. 866-75.
Επιμέλεια: Α. Τεντολούρης