Επιμέλεια: Αναστάσιος Τεντολούρης
Ljungberg C, Kristensen FPB, Dalager-Pedersen M, Vandenbroucke-Grauls C, Sørensen HT, Nørgaard M, Thomsen RW. Risk of Urogenital Infections in People With Type 2 Diabetes Initiating SGLT2i Versus GLP-1RA in Routine Clinical Care: A Danish Cohort Study. Diabetes Care. 2025 Apr 2:dc242169. doi: 10.2337/dc24-2169. Epub ahead of print.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ΣΚΟΠΟΣ
Οι δυνητικοί κίνδυνοι εμφάνισης ουρολοιμώξεων (urinary tract infections, UTI) και λοιμώξεων του γεννητικού συστήματος (genital tract infections, GTI), οι οποίοι έχουν συσχετιστεί με τη χορήγηση αναστολέων του συμμεταφορέα νατρίου-γλυκόζης τύπου 2 (SGLT2i), ενδέχεται να περιορίζουν την εφαρμογή τους στην κλινική πράξη. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της πιθανής συσχέτισης μεταξύ της έναρξης θεραπείας με SGLT2i, σε σύγκριση με τους αγωνιστές του GLP1 (GLP-1RA), και του κινδύνου εμφάνισης UTI και GTI σε ενήλικους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ
Η παρούσα μελέτη κοόρτης, η οποία προσομοιάζει ένα ιδανικό τυχαιοποιημένο κλινικό δοκιμαστικό πρωτόκολλο (target trial), περιέλαβε όλους τους ενήλικες χρήστες μετφορμίνης στη Δανία που ξεκίνησαν θεραπεία με SGLT2i ή GLP-1RA κατά την περίοδο 2016–2021. Για την εξισορρόπηση πιθανών συγχυτικών παραγόντων, εφαρμόστηκε στάθμιση αντίστροφης πιθανότητας λήψης θεραπείας (inverse-probability of treatment, IPT). Υπολογίστηκαν ο IPT-σταθμισμένος κίνδυνος και οι λόγοι κινδύνου (risk ratio, RR) για την εμφάνιση UTI και GTI, είτε αυτές αντιμετωπίστηκαν στην κοινότητα είτε σε νοσοκομειακό περιβάλλον, μέσω αναλύσεων τόσο βάσει της αρχικής πρόθεσης για θεραπεία (intention-to-treat) όσο και βάσει της πραγματικής έκθεσης στη θεραπεία (on-treatment).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 52.414 άτομα που ξεκίνησαν θεραπεία με SGLT2i και 27.023 άτομα που έλαβαν GLP-1RA, με διάμεσο χρόνο παρακολούθησης μεταξύ 2,9 και 3,9 ετών. Οι εκτιμώμενοι κίνδυνοι εμφάνισης UTI κατά το πρώτο έτος ήταν σχεδόν όμοιοι μεταξύ των δύο ομάδων: 10,0% στους χρήστες SGLT2i και 10,2% στους χρήστες GLP-1RA, σύμφωνα με τις αναλύσεις βάσει πρόθεσης θεραπείας [RR (95% CI): 0,98 (0,94–1,03)]. Αντιθέτως, ο κίνδυνος εμφάνισης GTI κατά το πρώτο έτος ήταν αυξημένος στην ομάδα των SGLT2i, αγγίζοντας το 2,0% έναντι 0,7% στην ομάδα των GLP-1RA [RR (95% CI): 2,95 (2,52–3,44)]. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πενταετούς παρακολούθησης, ο σχετικός κίνδυνος UTI παρέμεινε σταθερός [0,96 (95% CI: 0,94–0,99)], ενώ ο λόγος κινδύνου (RR) για GTI στην ομάδα των SGLT2i μειώθηκε σε 1,64 (95% CI: 1,49–1,80).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Στο πλαίσιο της καθημερινής κλινικής πρακτικής, η έναρξη θεραπείας με SGLT2i δεν φαίνεται να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ουρολοίμωξης σε σύγκριση με τη χορήγηση GLP-1RA. Αντιθέτως, ο κίνδυνος εμφάνισης πρώιμων λοιμώξεων του γεννητικού συστήματος είναι έως και τριπλάσιος στους ασθενείς που λαμβάνουν SGLT2i.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Dave CV, Schneeweiss S, Kim D, Fralick M, Tong A, Patorno E. Sodium-Glucose Cotransporter-2 Inhibitors and the Risk for Severe Urinary Tract Infections: A Population-Based Cohort Study. Ann Intern Med. 2019 Aug 20;171(4):248-256.
- Alkabbani W, Zongo A, Minhas-Sandhu JK, Eurich DT, Shah BR, Alsabbagh MW, Gamble JM. Sodium-Glucose Cotransporter-2 Inhibitors and Urinary Tract Infections: A Propensity Score-matched Population-based Cohort Study. Can J Diabetes. 2022 Jun;46(4):392-403.e13.
- Alkabbani W, Zongo A, Minhas-Sandhu JK, Eurich DT, Shah BR, Alsabbagh MW, Gamble JM. Five comparative cohorts to assess the risk of genital tract infections associated with sodium-glucose cotransporter-2 inhibitors initiation in type 2 diabetes mellitus. Diabet Med. 2022 Aug;39(8):e14858.