Weghuber D, Barrett T, Barrientos-Pérez M, et al. Once-Weekly Semaglutide in Adolescents with Obesity. N Engl J Med. 2022;387(24):2245-2257.
Η εβδομαδιαία δόση 2.4-mg υποδόριας σεμαγλουτίδης, ενός αγωνιστή GLP-1 υποδοχέα, χρησιμοποιείται στους ενήλικες για τη θεραπεία της παχυσαρκίας, αλλά δεν έχει αξιολογηθεί η χορήγηση στους εφήβους.
Σε αυτή τη διπλά-τυφλή, τυχαιοποιημένη, συγκρινόμενη με placebo μελέτη, στρατολογήθηκαν έφηβοι (12-18 ετών) με παχυσαρκία (δείκτη μάζας σώματος-ΒΜΙ στην 95η καμπύλη ή ανώτερο) ή υπέρβαροι (ΒΜΙ στην 85η καμπύλη ή ανώτερο) και τουλάχιστον μια σχετιζόμενη με το βάρος συννοσηρότητα. Οι συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν σε αναλογία 2:1 να λάβουν εβδομαδιαία σεμαγλουτίδη σε δόση 2.4 mg ή εικονικό φάρμακο για 68 εβδομάδες, παράλληλα με παρέμβαση στον τρόπο ζωής. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν η ποσοστιαία αλλαγή στο ΒΜΙ από την έναρξη στην εβδομάδα 68, ενώ το δευτερεύον καταληκτικό σημείο ήταν η απώλεια βάρους τουλάχιστον 5% στην εβδομάδα 68.
Συνολικά τυχαιοποιήθηκαν 201 ασθενείς, και 180 (90%) ολοκλήρωσαν τη θεραπεία. Όλοι πλην ενός ήταν παχύσαρκοι. Η μέση μεταβολή στο ΒΜΙ από την έναρξη έως την εβδομάδα 68 ήταν -16.1% με τη σεμαγλουτίδη και 0.6% με το εικονικό φάρμακο (εκτιμώμενη διαφορά, -16.7%; 95% CI, -20.3 to -13.2; P<0.001). Στην εβδομάδα 68, 95 από τους 131 συμμετέχοντες (73%) στην ομάδα της σεμαγλουτίδης είχαν απώλεια βάρους 5% ή περισσότερο, σε σχέση με 11 στους 62 ασθενείς (18%) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου (OR: 14.0; 95% CI, 6.3 to 31.0; P<0.001). Οι μειώσεις στο σωματικό βάρος και η βελτίωση στους παράγοντες καρδιομεταβολικού κινδύνου (περίμετρος μέσης, HbA1c, λιπίδια πλην HDL-C, ALT) ήταν μεγαλύτερες με τη σεμαγλουτίδη συγκριτικά με το placebo. Η επίπτωση ανεπιθύμητων ενεργειών από το γαστρεντερικό ήταν μεγαλύτερη με τη σεμαγλουτίδη συγκριτικά με το placebo (62% vs. 42%). 5 ασθενείς (4%) στην νομάδα της σεμαγλουτίδης και κανένας από την ομάδα του εικονικού φαρμάκου είχαν χολολιθίαση. Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες αναφέρθηκαν σε 15 από τους 133 ασθενείς (11%) στην ομάδα της σεμαγλουτίδης και σε 6 από τους 67 ασθενείς (9%) στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Συμπερασματικά, σε εφήβους με παχυσαρκία, η εβδομαδιαία χορήγηση σεμαγλουτίδης σε δόση 2.4-mg μαζί με την παρέμβαση στον τρόπο ζωής οδήγησε σε μεγαλύτερη μείωση του ΒΜΙ συγκριτικά με την υγιεινοδιαιτητική παρέμβαση άνευ αγωγής.
Επιμέλεια: Κόρακας Εμμανουήλ