Αρχή / Βιβλιογραφική Ενημέρωση / Μεταβολικοί φαινότυποι, αγγειακές επιπλοκές και πρώιμοι θάνατοι σε ένα πληθυσμό 4197 ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1.

Μεταβολικοί φαινότυποι, αγγειακές επιπλοκές και πρώιμοι θάνατοι σε ένα πληθυσμό 4197 ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1.

Mäkinen VP, Forsblom C, Thorn LM, Wadén J, Gordin D, Heikkilä O, Hietala K, Kyllönen L, Kytö J, Rosengård-Bärlund M, Saraheimo M, Tolonen N, Parkkonen M, Kaski K, Ala-Korpela M, Groop PH; FinnDiane Study Group. Metabolic phenotypes, vascular complications and premature deaths in a population of 4197 patients with type 1 diabetes.

Diabetes 2008; 57(9): 2480-7.


Yπεύθυνη επιλογής και προώθησης: Αναστασία Θανοπούλου

ΣΚΟΠΟΣ: Ο πτωχός γλυκαιμικός έλεγχος, τα αυξημένα τριγλυκερίδια και η λευκωματινουρία συσχετίζονται με αγγειακές επιπλοκές στο διαβήτη. Παρόλα αυτά, υπάρχουν λίγες μελέτες που να εξετάζουν τη συσχέτιση της συνολικής κατάστασης των ασθενών (μεταβολικοί δείκτες, διαβητική νεφρική νόσος, αμφιβληστροειδοπάθεια, παχυσαρκία, υπέρταση) με τη θνησιμότητα. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αποκαλύψει άγνωστες μέχρι τώρα συσχετίσεις μεταξύ κλινικών διαγνώσεων και βιοχημικών εικόνων στη βάση δεδομένων FinnDiane. ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Κατά την ένταξη συλλέχτηκαν κλινικά στοιχεία από τους φακέλους, οροί και δείγματα 24-h συλλογής ούρων από 2173 άνδρες και 2024 γυναίκες ασθενείς με διαβήτη τύπου 1. Τα στοιχεία συγκρίθηκαν με την ολική θνησιμότητα μετά περίοδο παρακολούθησης 6,5 ετών, κατά τη διάρκεια της οποίας συνέβησαν 295 θάνατοι. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας σχετίζονταν με προχωρημένη διαβητική νεφρική νόσο. Στους άλλους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονταν: 1) μία συνολική κατάσταση χαρακτηριζόμενη από αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης, κοιλιακή παχυσαρκία, υψηλή χοληστερόλη και τριγλυκερίδια και χαμηλή HDL και 2) η υψηλή LDL χοληστερόλη σε γηραιότερους ασθενείς. Ο υψηλότερος σχετικός κίνδυνος θανάτου ήταν 10,1 (95% CI 7,3-13,1) για τους άνδρες και 10,7 (7,9-13,7) για τις γυναίκες. Μη σημαντικός κίνδυνος παρατηρήθηκε όταν συνυπήρχε καλός γλυκαιμικός έλεγχος και υψηλή HDL, ή χαμηλή ολική χοληστερόλη και μικρή διάρκεια διαβήτη. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η ύπαρξη σακχαρώδη διαβήτη δεν αποτελεί από μόνη της παράγοντα κινδύνου για αυξημένη θνησιμότητα όταν δεν υπάρχει δυσμενής μεταβολικός φαινότυπος στους ασθενείς.


ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ: Γνωρίζουμε ότι με την καλή ρύθμιση του ΣΔ Τ 1 μειώνεται ο κίνδυνος εμφάνισης επιπλοκών. Αν θεωρήσουμε, με βάση τα ευρήματα της παραπάνω μελέτης, ότι ο ανεπίπλεκτος ΣΔ Τ1 δεν σχετίζεται με αυξημένη θνησιμότητα, έχουμε κάθε λόγο να προσπαθούμε για την όσο το δυνατόν καλλίτερη ρύθμιση των ασθενών μας και διαθέτουμε επίσης το καλλίτερο επιχείρημα για να τους ενισχύσουμε στην προσωπική τους προσπάθεια για καλλίτερη ρύθμιση.

 

Top