Αρχή / Βιβλιογραφική Ενημέρωση / Η επιβίωση σε σχέση με την HbA1c σε άτομα με διαβήτη τύπου 2: μια αναδρομική μελέτη κοόρτης.

Η επιβίωση σε σχέση με την HbA1c σε άτομα με διαβήτη τύπου 2: μια αναδρομική μελέτη κοόρτης.

 Survival as a function of HbA1c in people with type 2 diabetes: a retrospective cohort study.

Currie C, Peters J, Tynan A, Evans M, Heine R, Bracco O et al.

Lancet 2010; Δημοσιευμένο στο διαδίκτυο στις 27 Ιανουάριου, DOI:10.1016/S0140-6736(09)61969-3

Yπεύθυνη επιλογής και προώθησης: Αναστασία Θανοπούλου

Τα αποτελέσματα των μελετών παρέμβασης σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 έχουν προκαλέσει ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια της προσπάθειας επίτευξης φυσιολογικών επιπέδων γλυκόζης. Εκτιμήθηκε η επιβίωση σε σχέση με την HbA1c σε άτομα με διαβήτη τύπου 2. Μελετήθηκαν 2 πληθυσμοί ασθενών ηλικίας άνω των 50 ετών, με διαβήτη τύπου 2, που προέρχονταν από την UK General Practice Research Database από τον Νοέμβριο του 1986 έως τον Νοέμβριο του 2008. Προσδιορίσαμε 27.965 ασθενείς των οποίων η θεραπεία εντατικοποιήθηκε από μονοθεραπεία με δισκία σε θεραπεία με συνδυασμό δισκίων και 20.005 ασθενείς των οποίων η εντατικοποίηση της θεραπείας έγινε με θεραπευτικά σχήματα που περιλάμβαναν ινσουλίνη. Εξαιρέθηκαν τα άτομα με δευτεροπαθή διαβήτη. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο ήταν η γενική θνησιμότητα. Ως σημαντικοί συγχυτικοί παράγοντες θεωρήθηκαν η ηλικία το φύλο, το κάπνισμα, η χοληστερόλη, ο καρδιαγγειακός κίνδυνος και η γενική νοσηρότητα. Τα μοντέλα επιβίωσης κατά Cox τροποποιήθηκαν για τους προαναφερθέντες συγχυτικούς παράγοντες.

Αποτελέσματα:
Συγκρίθηκε η γενική θνησιμότητα στο σύνολο των πληθυσμών μεταξύ ομάδων ατόμων που αντιπροσώπευαν τα δεκατημόρια της HbA1c. Ο σχετικός κίνδυνος υπολογίστηκε μετά εξομοίωση για συγχυτικούς παράγοντες. Η ομάδα με το μικρότερο κίνδυνο ήταν αυτή που είχε διάμεση τιμή HbA1c 7,5% (IQR 7,5–7,6%). Σε σύγκριση με την ομάδα αυτή, η ομάδα του κατώτερου δεκατημορίου HbA1c (διάμεση τιμή 6,4%) είχε σχετικό κίνδυνο για γενική θνησιμότητα 1,52 (95% CI 1,32–1,76) και η ομάδα του ανώτερου δεκατημορίου HbA1c (διάμεση τιμή 10,5%) είχε σχετικό κίνδυνο για γενική θνησιμότητα 1,79 (95% CI 1,56–2,06). Τα αποτελέσματα έδειξαν συσχέτιση μεταξύ HbA1c και γενικής θνησιμότητας με μορφή U. Ο σχετικός κίνδυνος για γενική θνησιμότητα σε ασθενείς που λάμβαναν ινσουλίνη (2834 θάνατοι) σε σύγκριση με ασθενείς που λάμβαναν δισκία (2035 θάνατοι) ήταν 1,49 (95% CI 1,39–1,59).

Συμπεράσματα: Τα υψηλά και τα χαμηλά επίπεδα HbA1c σχετίζονται με αυξημένη γενική θνησιμότητα και καρδιαγγειακά συμβάματα. Αν τα αποτελέσματα επιβεβαιωθούν, οι κατευθυντήριες οδηγίες για τη ρύθμιση του διαβήτη μπορεί να χρειαστεί να τροποποιηθούν και να περιλαμβάνουν και ελάχιστο επιθυμητό όριο HbA1c.

Top