Persson F, Rossing P, Reinhard H, Juhl T, Stehouwer CD, Schalkwijk C, Danser AH, Boomsma F, Frandsen E, Parving HH.
Diabetes Care 2009; 32: 1873-1879.
Yπεύθυνη επιλογής και προώθησης: Αναστασία Θανοπούλου
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ο γεωμετρικός μέσος της λευκωματινουρίας όταν τα άτομα λάμβαναν εικονικό φάρμακο ήταν 258 mg/ημέρα (εύρος 84-2.361), η μέση 24-h αρτηριακή πίεση +/- SD ήταν 140/73 +/- 15/8 mmHg και η GFR ήταν 89 +/- 27 ml/min ανά 1.73 m2. Η θεραπεία με aliskiren μείωσε τη λευκωματινουρία κατά 48% (95% CI 27-62) σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο (P < 0.001), ποσοστό όχι στατιστικά σημαντικά διάφορο από το 58% (42-79) μείωση που επετεύχθη με την irbesartan (P < 0.001 έναντι του εικονικού φαρμάκου). Η θεραπεία συνδυασμού μείωσε τη λευκωματινουρία κατά 71% (59-79), περισσότερο απ΄ ότι οποιαδήποτε μονοθεραπεία (P < 0,001 και P = 0,028). Η 24-h αρτηριακή πίεση μειώθηκε κατά 3/4 mmHg με το aliskiren (NS/P = 0,009), 12/5 mmHg με την irbesartan (P < 0,001/P = 0,002) και 10/6 mmHg με το συνδυασμό (P = 0,001/P < 0,001). Η GFR μειώθηκε σημαντικά κατά 4,6 (95% CI 0,3-8,8) ml/min per 1,73 m2 με το aliskiren, κατά 8,0 (3,6-12,3) ml/min per 1.73 m2 με την irbesartan και κατά 11,7 (7,4-15,9) ml/min per 1.73 m2 με το συνδυασμό. Συμπερασματικά, ο συνδυασμός του aliskiren με την irbesartan έχει μεγαλύτερη αντι-πρωτεϊνοουρική δράση σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, αρτηριακή υπέρταση και λευκωματινουρία απ΄ ότι η μονοθεραπεία.