Saczynski JS, Jónsdóttir MK, Garcia ME, Jonsson PV, Peila R, Eiriksdottir G, Olafsdottir E, Harris TB, Gudnason V, Launer LJ. Cognitive impairment: an increasingly important complication of type 2 diabetes: the age, gene/environment susceptibility—Reykjavik study.
Yπεύθυνη επιλογής και προώθησης: Αναστασία Θανοπούλου
Am J Epidemiol 2008;168:1132-9.
Yπεύθυνη επιλογής και προώθησης: Αναστασία Θανοπούλου
Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο έκπτωσης των νοητικών λειτουργιών. Δεν είναι πολλά γνωστά για το ποιες λειτουργίες επηρεάζονται κυρίως και για το πώς συσχετίζονται με τις νοητικές λειτουργίες ο αδιάγνωστος διαβήτης καθώς και η διαταραγμένη γλυκόζη νηστείας. Οι συγγραφείς ερευνούν αυτό το ερώτημα, χρησιμοποιώντας δεδομένα από 1.917 άνδρες και γυναίκες χωρίς άνοια με μέση ηλικία τα 76 έτη. Η μελέτη αυτή αποτελεί τμήμα της πληθυσμιακής μελέτης του Reykjavik για τη ευπάθεια προς τη νόσο και τη σχέση της με την ηλικία, τα γονίδια και το περιβάλλον (2002-2006). Οι ομάδες που μελετήθηκαν ήταν: άτομα με γνωστό διαβήτη ν = 163 (8.5%), αδιάγνωστο διαβήτη (γλυκόζη νηστείας >=7.0 mmol/L, ν = 55 (2.9%), και διαταραγμένη γλυκόζη νηστείας (γλυκόζη νηστείας 5.6-6.9 mmol/L, ν = 744 (38.8%). Εκτιμήθηκαν η μνήμη, η ομιλία και η εκτέλεση οδηγιών. Έγινε εξομοίωση για παράγοντες δημογραφικούς και γενικότερης υγείας. Τα άτομα με διαγνωσμένο διαβήτη είχαν βραδύτερη ομιλία σε σχέση με άτομα με ευγλυκαιμία (beta = -0.12; P < 0.05). Διάρκεια διαβήτη >=15 ετών σχετιζόταν με σημαντικά πτωχότερη ομιλία και ικανότητα εκτέλεσης οδηγιών. Οι ασθενείς με αδιάγνωστο διαβήτη είχαν πτωχότερη ομιλία (beta = -0.22; P < 0.01) και μνήμη (beta = -0.22; P < 0.05) σε σχέση με άτομα με ευγλυκαιμία. Συμπέρασμα: Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 έχουν έκπτωση των νοητικών λειτουργιών συγκρινόμενοι με άτομα με ευγλυκαιμία. Το ίδιο ισχύει και για άτομα με αδιάγνωστο διαβήτη.